چرمهین شهر کوچکی در جنوب غربی اصفهان ودر حد فاصل جاده اصفهان –شهرکرد است .

موقعیت جغرافیایی

چرمهین در 65کیلومتری جنوب غربی از مرکز استان  اصفهان و35کیلومتری مرکز استان چهارمحال وبختیاری و18کیلومتری مرکز شهرستان لنجان (زرین شهر) واز نظر تقسیمات جغرافیایی یکی از 7شهر شهرستان لنجان می باشد0

شهر در جلگه زاینده رود ودر یکی از  کوهپایه های  زاگرس حدفاصل زاینده رود و کوه شاهلولاک بین 50درجه و56دقیقه تا 51درجه و28دقیقه طول شرقی و32درجه و12دقیقه تا 32درجه و32دقیقه عرض شمالی در حدفاصل ناحیه نیمه خشک استان اصفهان ونیمه مرطوب چهارمحال بختیاری وبا ارتفاع 1800متر از سطح آبهای آزاد  واقع است .وبه سبب کمی بارندگی از پوشش گیاهی ناچیزی برخوردار است 0

بطورکلی میانگین درجه حرارت سالانه منطقه حدود 13درجه در مقیاس سانتیگراد ومیانگین حداکثر وحداقل دمای هوای آن به ترتیب 21و4درجه سانتی گراد می باشد.میزان متوسط بارندگی منطقه حدود 140میلیمتر است .بارندگی در ماههای فصل تابستان ناچیز وزمستان پر بارشترین فصل سال است .

    جمعیت چرمهین براساس آخرین آمارهای رسمی مرکز آمار ایران(1385) 12367نفر می باشد که از این جمعیت 6185نفر مرد و6182نفر زن در قالب 3038خانوار  می باشند

میانگین جمعیت هر خانوار4.07نفرمی باشد که از میانگین کشور کمتر است  .مشاغل عمده مردم چرمهین کار در واحدهای صنعتی منطقه ،ادارات ومشاغل آزاداست کشاورزی در چرمهین محدود واز قدیم بصورت خرده مالکی وکشت در زمینهای کوچک است .محصولات عمده شهر گندم ،جو ،ماش ،پیاز وذرت ومحصولات باغی آن انگور ،بادام وگردو می باشد .کیفیت پیاز آن معروف است در گذشته محصول پنبه منحصر بفردی داشته که اکنون هیچ سطح زیر کشتی به آن اختصاص ندارد 0آب کشاورزی عمدتا از قنات ها ودر مواردی از چاه های نیمه عمیق تامین می شود.در گذشته 31رشته قنات برای استحصال آب حفرگردیده است 0معروفترین قناتهای آن عبارتند از:

*قنات نصیر آباد

*قنات سوره (شوره )

*قنات سید آباد

*قنات خشک آباد

*قنات مریم بیگم

*قنات دی

*قنات مبارک آباد

*قنات قیاس آباد

*قنات امین آباد

*قنات باغ جلال

*قنات شاه لولاک

*قنات

پرآب ترین این قناتها ، قنات سوره  وکهن ترین آن قنات دی می باشد .

اشتغال به کشاورزی در چرمهین به دلیل کمبود آب وکمی درآمد ناچیز وشکل سنتی دارد ،مشاغل فرادستی آن شکل نگرفته  وبی رونق است 0

تقسیم آب براساس شکل سنتی دانگ –نیم دانگ –حبه –نیم حبه انجام شده وتقریبا تمام مزارع شش دانگ وهفت دانگ مفروض شده است که با حرارت منطقه منطبق است چرا که با اعمال این روش مزارع وباغات هر شش یا هفت روز یکبار آبیاری می شود .

موقعیت اجتماعی وتاریخی :

نام  چرمهین ظاهرا مشتق از دو واژه فارسی   چهر ومینو می باشد که در زبان فارسی به معنای  ( صورت بهشتی ) امده است  ،موقعیت ممتاز استقرار شهر، چشم انداز زیبا ،دوری از مسیر طغیان رودخانه نزدیکی به منبع بی بدیل آب آبشار شاه لولاک وقرار گرفتن در دشتی فراخ ووسیع  ،در گذشته های دور  موقعیتی استثنایی را برای استقرار اقوام مهاجرفراهم می آورد0

   چنانچه می دانیم اقوام آریایی به دلیلی نامعلوم از زیست گاه اصلی خود که شمال فلات (نجد) ایران می باشد به سمت سرزمین های معتدل تر جنوب ومرکز نجد  مهاجرت کردند گروهی به اروپا وگروهی به سمت نواحی داخلی فلات ایران وارد شدند ودر هند وایران امروزی جا یگزین شدند 0

 گروهی از مهاجرین آریایی که به ایران وارد شدند با قلع وقمع  ساکنان محلی    ایران (بومی ها ی ایرانی الاصل ) در مناطق سرسبز ،حاصلخیز واباد  این سرزمین ساکن شدند (پارتها در خراسان وسواحل خزر ،مادها در غرب ایران کردستان امروزی تا همدان و پارسها در جنوب ومیان کوههای زاگرس )  بی تردید منطقه چرمهین با موقعیت جغرافیایی خاص خود یکی از  مناطق جذاب برای  استقرار آریائها بوده است0 این که آیا  پیش از  ورود  این مهمان های ناخوانده  (مهاجران اریایی )،   بومی های ایران در این  منطقه  زیست کرده اند  یا نه ؟ پاسخ به این سوال  نیاز به کاوشها وتحقیقات  تازه ای دارد 0

  به احتمال قریب به یقین اولین ناحیه از چرمهین که توسط این مهاجران پارسی انتخاب شد کوهپایه های جنگلی وسر سبز شاه لولاک بود 0شاید خواندن این مطلب برای خواننده عزیزی که خود از نزدیک از این منطقه بازدید کرده است قدری شگفت به نظر برسد زیرا اکنون از آن همه جنگل وزیبایی  افسانه ای این منطقه ،  فقط خاطره ویرانگیریهای عامدانه  بشر که به مدد گرم شدن تدریجی  آب وهوای کره زمین همه جا را بیابان نمود در ذهن خاک مانده است 0

علامه حاج آقا رحیم ارباب چرمهینی

در قرن اخیر همواره نام چرمهین با نام  مرجع فقید شیعیان حضرت آیت اله العظمی حاج آقا رحیم ارباب (رضوان الله تعالی علیه )عجین شده ،در این مقاله گوشه هایی از زندگی این عالم بزرگ را به اختصار خواهیم آورد0